بتن پلاستیکی

مقدمه :

بتن پلاستیکی نوعی بتن است که به منظور کنترل تراوشات زیر سدها، جلوگیری از پخش مواد آلوده در سفره های زیرزمینی، ساخت دیوار آب بند، ایجاد سازه های زیرزمینی موقت و … مصرف می شود.

این نوع بتن در مقایسه با بتن معمولی ضریب الاستیک کمتری دارد و به دلیل خاصیت پلاستیسیته شکل پذیری آن بسیار بالا می باشد. مقاومت بتن پلاستیکی در برابر بتن معمولی کمتر است.

این نوع بتن از مخلوط نمودن سیمان، شن و ماسه، آب و بنتونیت بدست می آید. بنتونیت نوعی خاک رس است که باعث شکل پذیری بتن شده و پایداری آن را ارتقاء میبخشد.

این ماده از جداشدن دانه های سنگی از بتن ممانعت می کند و با تقویت قابلیت نفوذناپذیری بتن حالتی خمیری به آن می دهد. بنتونیت از قابلیت ها و ویژگی های منحصر بفردی برخوردار است که در ذیل به آنها اشاره شده است.

به منظور افزایش انعطاف پذیری بتن پلاستیکی هنگام مخلوط کردن مواد از آب بیشتری استفاده می شود. افزودن آب بیشتر بتن تازه را ناپایدار می کند و منجر به جدا شدن سنگدانه ها از سیمان می گردد.

به همین دلیل بنتونیت به عنوان یک عامل پایدار کننده به بتن اضافه می شود و نه تنها به بتن حالتی یکدست و یکنواخت می بخشد بلکه خاصیت شکل پذیری آن را نیز ارتقاء می دهد.

مواد تشکیل دهنده بتن پلاستیک :

همانطورکه ذکر شد بنتونیت ماده‌ای ضروری در تولید بتن پلاستیکی است و خواص مفیدی به آن می بخشد. هر نوع تغییر در مقدار استفاده از این ماده در طرح اختلاط بتن پلاستیک، مقاومت فشاری و شکل پذیری بتن را تحت تاثیر قرار می دهد.

به همین دلیل در طرح اختلاط بتن پلاستیک باید دقت لازم صورت گیرد. انتخاب سایر مصالح نیز به عواملی نظیر در دسترس بودن آنها، میزان نفوذپذیری، عوامل اقتصادی و شرایط تولید بستگی دارد.

علاوه بر آن سیمان، سنگدانه ها و مواد افزودنی نیز در تولید بتن پلاستیکی کاربرد دارند. سیمان اجزاء بتن را به هم پیوند می دهد و با افزایش مقاومت فشاری بتن، از نفوذپذیری آن می کاهد.

اگر در طرح اختلاط بتن از مقدار کمی بنتونیت استفاده شود مقداری از سیمان ته نشین می گردد و در صورت استفاده زیاد از بنتونیت تولید بتن از نظر اقتصادی بصرفه نخواهد بود.

پیشنهادی : در صورت تمایل جهت  قیمت و خرید ژل میکروسیلیس کلیک نمایید.

از این رو هنگام مخلوط نمودن اجزاء سیمان از مقدار کمی سیمان استفاده می شود تا ته نشینی صورت نگیرد. در نسبت های کم، نوع سیمان مقاومت مکانیکی و چسبندگی بتن پلاستیکی را تضمین می کند.

سنگدانه ها نیز نصف حجم تن را تشکیل می دهند. هر چه اندازه سنگدانه ها بزرگ تر و سختی آنها بیشتر باشد بتن پلاستیکی از مقاومت بالاتری بهره مند خواهد بود.

منحنی دانه بندی سنگدانه ها باید پیوسته و درصد مواد ریزدانه باید ایده آل باشد. سنگدانه های شن و ماسه از بهم پیوستن ذرات سیمان بهم جلوگیری می کنند و تغییر شکل پذیری بتن را کاهش می دهند. اضافه کردن مواد افزودنی نیز عمل آوری بتن را راحت تر می کند. این مواد زمان گیرش بتن را کاهش داده و میزان ترک خوردگی در آن را کم می کنند.

در صورت تمایل جهت کسب طلاعات بیشتر  یوتیوب ، بتن شیمی را دنبال نمایید.