چسب کاشی

چسب کاشی، چسب انعطاف‌پذیر و اصلاح‌شده پلیمری است که می‌تواند برای تثبیت انواع کاشی‌ها از جمله کاشی‌های موزاییک، کاشی‌های سرامیکی، کاشی‌های سفالی و سرامیکی (غیر شیشه‌ای) در ابعاد کوچک و بزرگ، کاشی‌های مهندسی شده و تمام کاشی‌های سنگ طبیعی و غیره استفاده شود.

چسب کاشی که کیفیت اتصال کاشی ها به سطح را افزایش می دهد، مخلوطی است که به آسانی از سیمان پرتلند، پلیمرها، ذرات سنگدانه انتخاب شده با افزودنی های افزوده تشکیل شده است. این شامل مواد شیمیایی تخصصی است که باعث کاهش انقباض با خواص چسبندگی عالی و استحکام برتر می شود. برای انجام حرکات حرارتی و فیزیکی بسیار انعطاف پذیر است و در مناطق مرطوب و خشک استفاده می شود.

تفاوت چسب کاشی و سیمان:

به طور سنتی کاشی ها با ملات سیمان و دوغاب سیمان چسبانده می شدند. به دلیل ماهیت خشک شدن، سیمان پس از کاربرد فضاهای خالی در زیر سطح کاشی ایجاد می کند که در نهایت منجر به ترک خوردگی و بریدگی کاشی ها در مدت زمان قابل توجهی کوتاه می شود. قبل از استفاده از سیمان، منابع شن و ماسه طبیعی در حال نجات بودند.

استفاده از چسب کاشی برای چیدن کاشی با ماله بریده به مواد کمتری نیاز دارد. لایه چسب نازک تر از مخلوط ماسه و سیمان است که منجر به بار سبک تر به ساختار ساختمان می شود.

چسب های کاشی در درجه اول برای چسباندن موثر کاشی ها به سطوح با سهولت طراحی شده اند. استفاده از پلیمرها و سنگدانه های درجه بندی شده، کارایی آن را بهبود می بخشد و چسب استثنایی همراه با خاصیت ضد آب ایجاد می کند. در مورد استحکام اتصال، چسب کاشی نسبت به مخلوط ملات سیمان برتری دارد و دوام بیشتری را ارائه می دهد.

چگونه بفهمم چه مقدار چسب کاشی نیاز دارم؟

تعیین میزان چسب کاشی مورد نیاز شما بسته به نوع چسب انتخابی، محل کاشی کاری و اندازه کاشی شما متفاوت است.

روش مصرف چسب کاشی:

آماده سازی سطح: قبل از استفاده از چسب کاشی، لازم است تمام مواد چسبنده شل، گرد و غبار، کثیفی را با کمک کاغذ سنباده، برس سیمی یا جت آب از روی سطح پاک کنید. بستر سیمانی باید حداقل 28 روز عمر داشته باشد. سطوح ناهموار ممکن است به ضخامت بیش از 5 میلی متر نیاز داشته باشند.

اختلاط مناسب: چسب کاشی را با نسبت توصیه شده آب تمیز به آرامی مخلوط کنید تا یک چسب ایجاد شود. به مدت 3 تا 5 دقیقه به هم زدن ادامه دهید تا خمیری یکنواخت با استفاده از همزن پارویی سنگین به دست آید تا قوام خامه ای و بدون توده به دست آید. اطمینان حاصل کنید که مخلوط یکنواخت و عاری از پودر خشک یا توده است. این به کاربرد آسان تر و به دست آوردن پوشش بیشتر کمک می کند. در طول عمر قابلمه خود استفاده می شود.

کیفیت محصول و حوله شیاردار: به دنبال محصولی با کیفیت مناسب باشید که ویژگی هایی مانند راهنمایی در مورد امکان استفاده، امکانات تست داخلی و غیره را ارائه می دهد. استفاده از ماله بریده در حین قرار دادن چسب کاشی روی سطح ضروری است.

در حال حاضر انواع چسب کاشی با برندهای مختلف در بازار موجود است. برای انتخاب مناسب، مهم است که حوزه کاربرد آن را در نظر بگیرید. با این حال، حتی اگر محصول مناسب را با موفقیت انتخاب کنید، مگر اینکه آماده سازی سطح، اختلاط، بستر، بریدگی، ثابت کردن کاشی و دوغاب در حد مطلوب نباشد، نمی تواند به نتایج مطلوب دست یابد. بنابراین، برای اطمینان از اینکه چسب کاشی داده شده به بهترین شکل استفاده می شود، به یاد داشته باشید که الزامات ذکر شده در بالا را به طور کامل رعایت کنید.

فوق روان کننده بتن

افزودنی: 

مواد افزودنی معمولاً مایع هستند و در حین مخلوط کردن بتن به مقدار بسیار کم به آن اضافه می شوند. انواع مختلفی از افزودنی ها بسته به نحوه تأثیر آنها بر بتن تازه مخلوط شده یا سخت شده وجود دارد. آن‌ها فلوکولانت‌های بتن، نرم‌کننده‌ها، عوامل جذب کننده هوا، مواد افزودنی ضد آب، کندکننده‌های گیرش و تسریع‌کننده‌ها هستند. یکی از افزودنی های بتن  فوق روان کننده بتن بر پایه پلی کربو کسیلات بوده و علاوه بر افزایش اسلامپ بتن توانایی بالایی در نگهداری اسلامپ دارد.

. 

افزودنی های کند گیر:

افزودنی های کندگیر نیز در روسازی‌های بتنی استفاده می‌شوند، زیرا زمان تکمیل بتن را افزایش می‌دهند و در نتیجه هزینه‌های اضافی مربوط به قرار دادن یک کارخانه جدید بتن در محل کار را کاهش می‌دهند. همچنین می‌توان از کندکننده‌ها برای جلوگیری از ترک خوردن به دلیل انحراف شکل استفاده کرد که ممکن است در هنگام قرار دادن دال‌های افقی به صورت افقی در بخش‌ها اتفاق بیفتد.

فوق روان کننده بتن:

هدف اصلی از استفاده از فوق روان‌کننده‌ها، تولید بتن روان با اسلامپ زیاد در محدوده هفت تا نه اینچ است تا در سازه‌های به شدت تقویت‌شده و در مکان‌هایی که به آسانی تحکیم کافی توسط ارتعاش حاصل نمی‌شود، استفاده شود. کاربرد عمده دیگر تولید بتن با مقاومت بالا با وزنی از 0.3 تا 0.4 است.

مشخص شده است که برای اکثر انواع سیمان، فوق روان کننده کارایی بتن را بهبود می بخشد. یکی از مشکلات مرتبط با استفاده از کاهنده آب با برد بالا در بتن، افت اسلامپ است. بتن با کارایی بالا حاوی فوق روان کننده را می توان با مقاومت یخ زدگی و ذوب بالا ساخت، اما میزان هوا باید نسبت به بتن بدون فوق روان کننده افزایش یابد.

روش مصرف فوق روان کننده بتن :

فوق روان کننده بتن را به مخلوط بتن اضافه کرده و  به مدت ۲ دقیقه هم بزنید  و پس از آن تخلیه بتن صورت گیرد.

کاربرد فوق روان کننده:

فوق روان کننده بتن با سایر افزودنی‌ها نیز به خوبی هماهنگ می‌شوند.

ساخت بتن

اجرای سازه های پرتراکم
زیر سازی ماشین آلات و تجهیزات سنگین

مزایای فوق روان کننده بتن:

• کارایی بتن را بدون اضا فه کردن آب اضافی بهبود می‌بخشد.
• چسبندگی خوبی به سطح می دهد
• مقاومت بتن افزایش می دهد.
• رطوبت بتن کم می کند.
• افزایش قوام بتن
• جلوگیری از ترک های ناشی از انقباض بتن

توجه:

توجه به این نکته ضروری است که سوپر روانکارها در مقایسه با روانکارهای استاندارد می توانند مصرف آب را تا 30 درصد یا بیشتر کاهش دهند، که فقط می توانند مصرف آب را تا 15 درصد کاهش دهند. روان کننده های بتن کاربردهای مختلفی دارند که مهمترین آنها ساخت سازه های بتنی است.

بتن با چگالی بالا

مقدمه : انواع مختلف بتن بر اساس مواد تشکیل دهنده، طرح مخلوط، روش ساخت، منطقه کاربرد، شکل واکنش هیدراتاسیون تولید می شود. در این مقاله ما به جزئیات بتن با چگالی بالا می پردازیم.

در مقاله انواع بتن و کاربردهای آنها با طور کامل انواع مختلف بتن، خواص و کاربردهای آنها مورد بحث قرار گرفته است.

بتن با چگالی بالا

بتن با چگالی بالا بتنی است که چگالی آن بین 6000 تا 6400 کیلوگرم بر مترمکعب است. بتن با چگالی بالا به بتن سنگین نیز معروف است.  بتن با چگالی بالا عمدتاً به منظور محافظت در برابر تشعشع، برای وزنه های تعادل و سایر مصارف که چگالی بالا مورد نیاز است استفاده می شود.

بتن با چگالی بالا خاصیت محافظ بهتری دارد، به طوری که می تواند از تشعشعات مضر مانند اشعه ایکس، اشعه گاما و نوترون محافظت کند.

خواص بتن با چگالی بالا

مشابه بتن با وزن معمولی، خواص این بتن در شرایط اختلاط تازه و سخت شده را می توان با انتخاب مناسب مصالح و نسبت اختلاط، برای برآوردن نیازهای کاربر تنظیم کرد.

به جز چگالی، خواص فیزیکی این بتن مشابه بتن با وزن معمولی است.

طبق معمول، انرژی تابعی از نسبت مواد آب به سیمان است. بنابراین، برای هر ماده معین، می توان به مقاومت های قابل مقایسه با مقاومت بتن با وزن معمولی دست یافت.

بتن با چگالی بالا را فقط می توان با استفاده از سنگدانه های مختلف طبیعی یا مصنوعی با چگالی بالا تولید کرد. بتن با چگالی بالا را می توان برای اهداف سازه ای و/یا ساخت و ساز تخصصی استفاده کرد. کاربرد اصلی HDC در صنعت هسته ای به عنوان محافظ تشعشع است. باید توجه ویژه ای به نوع خاص سنگدانه های مورد استفاده و نوع سیمان های ترکیب شده در مخلوط بتن شود.

بتن با چگالی بالا (HDC) متشکل از بتن با چگالی بالاتر از حد معمول 2300 تا 2550 کیلوگرم بر متر مکعب است و برای مصارف خاصی مانند محافظ تشعشع، وزنه های متقابل، بالاست ها، دیوارهای ایمن و سقف های ایمن استفاده می شود.

مواد تشکیل دهنده برای بتن با چگالی بالا:

تمام مواد تشکیل دهنده، سیمان، مواد افزودنی و آب مورد استفاده در بتن با چگالی بالا باید مطابق با استانداردهای بتن با چگالی معمولی باشد، اما سنگدانه ها متفاوت است و ممکن است در حین جابجایی، بچینگ، اختلاط، حمل و نقل و قرار دادن نیاز به توجه ویژه داشته باشد. 

1. مصالح

بتن با چگالی بالا (HDC)، چگالی با استفاده از سنگدانه های با چگالی بالا معمولاً اکسیدهای آهن به دست می آید و بستگی به کاربرد مورد نظر، خواص فیزیکی و شیمیایی، در دسترس بودن و هزینه آن دارد. چگالی بتن 3700 تا 3800 کیلوگرم بر مترمکعب، با استفاده از سنگدانه‌هایی با چگالی نسبی ذرات حداقل 4500 کیلوگرم بر متر مکعب و برای چگالی بتن 4800 کیلوگرم بر مترمکعب، سنگدانه‌ها باید دارای چگالی نسبی ذرات حداقل 6000 کیلوگرم بر متر مکعب باشند.

دانه بندی سنگدانه برای HDC به ندرت با استانداردهای سنگدانه معمولی مطابقت دارد زیرا سنگدانه ها به ندرت برای تولید بتن ساخته می شوند، این باید توسط کاربران بالقوه پذیرفته شود زیرا برای تولید HDC مضر نیست. مهمترین بخش مصالح HDC این است که درجه بندی باید ثابت باشد و یک محدودیت درجه بندی قابل اجرا با تامین کننده توافق شود تا طراحی مخلوط بر اساس آن باشد.

2. سیمان

تمام سیمان های مطابق با استاندارد SANS 50197 برای بتن معمولی در صورتی که خواص فیزیکی مورد نیاز را ایجاد کند، می توانند برای HDC استفاده شوند. در صورت وجود ترکیبات واکنش دهنده قلیایی در سنگدانه ها باید از سیمان هایی با محتوای قلیایی کم یا ترکیب مناسبی از سیمان و اکستندر سیمان استفاده شود. سیمان کم قلیایی که بیش از 0.6% Na2O-eq ندارد، ممکن است با سنگدانه‌های واکنش‌پذیر قلیایی مانند شات سرب استفاده شود.

3. مواد افزودنی

افزودن مواد افزودنی می تواند جداسازی، خونریزی را به حداقل برساند، که هر دو می توانند با HDC مشکل ساز باشند. دوام را می توان با نسبت کم آب به سیمان آزاد (w/c) به ویژه در گرید HDC ساختاری بهبود بخشید. استفاده از فوق روان کننده ها توصیه می شود که در ارتباط نوع سیمانی ممکن است تراکم بتن را به طور جزئی افزایش دهد. نرم کننده های فوق العاده در کاهش آب برای به حداقل رساندن خونریزی و حفظ یک ترکیب منسجم که دارای حداقل تفکیک است مفید هستند.

4. آب

آب باید تمیز و عاری از غلظت‌های مضر اسیدها، قلیایی‌ها، نمک‌ها، شکر و سایر مواد آلی یا شیمیایی باشد که می‌تواند دوام و استحکام بتن یا فولاد را مختل کند. 

تسریع کننده بتن (افزودنی های بتن)

بتن یکی از متداول ترین مصالح مورد استفاده در تجارت ساختمان است و بسته به نحوه استفاده از آن، تعدادی افزودنی یا افزودنی مختلف وجود دارد که همچنین شناخته شده است که می تواند برای تقویت، کمک، رنگ آمیزی و غیره به مخلوط سیمان شما اضافه شود.

برخی از نمونه‌های مناسب از افزودنی‌ها یا افزودنی‌های بتن عبارتند از: تسریع‌کننده‌ها، کندکننده‌ها، رنگ‌ها، ضدآب‌ها، ضد یخ ها و ... هستند.

این افرودنی ها به طور مفصل در مقاله انواع افزودنی های بتن شرح داده شده است.

 افزودنی ها به طور کلی باید فقط زمانی استفاده شوند که یک موقعیت خاص به آنها نیاز داشته باشد، اما برخی از آنها وجود دارند که می توانند برای بهبود یک مخلوط بتن عمومی استفاده شوند.

چه زمانی از افزودنی های بتن استفاده می شود؟

·       زمانی که خواص را نمی توان با تغییر ترکیب مواد اولیه ایجاد کرد.

·       برای ایجاد اثرات مطلوب اقتصادی تر.

·       بعید است که بتن ضعیف را بهتر کند.

·       جایگزینی برای عملکرد بتن خوب نیست.

چگونه از مواد افزودنی بتن استفاده کنیم؟

·       از مخلوط مناسب استفاده کنید

·       هرگز از یک ظرف بدون علامت استفاده نکنید.

·       ظروف را بسته نگه دارید تا از آلودگی تصادفی جلوگیری شود.

·       دوز صحیح را اضافه کنید.

·       از افزودن یک مقدار اضافی خودداری کنید

·       از دیسپنسر استفاده کنید

·       اگر به آب مخلوط اضافه شود بهتر است

·       دوز توصیه شده سازنده معمولاً کافی است

·       مخلوط های آزمایشی برای تعیین موثرترین دوز مهم هستند

در این مقاله به شرح افزودنی تسریع کننده بتن می پردازیم:

افزودنی‌های تسریع‌کننده به بهترین وجه آن‌هایی هستند که وقتی به بتن، ملات یا خمیر اضافه می‌شوند، سرعت هیدراتاسیون سیمان هیدرولیک را افزایش می‌دهند، زمان گیرش را کوتاه می‌کنند و سرعت توسعه مقاومت اولیه را افزایش می‌دهند.

تسریع‌کننده‌ها مانند کاهنده‌های آب، کندکننده‌ها و نرم‌کننده‌ها یکی از محبوب‌ترین انواع افزودنی‌های شیمیایی هستند که بلافاصله قبل یا در حین اختلاط به بتن اضافه می‌شوند. شتاب دهنده ها بتن را سریعتر گیر می کنند که به عنوان افزایش سرعت هیدراتاسیون نیز شناخته می شود. در همان زمان، آنها توسعه قدرت را ارتقا می دهند، بنابراین در زمان تعیین شده یک دال زودتر اتفاق می افتد.

شتاب دهنده ها فقط برای هوای سرد نیستند. یک پیمانکار می تواند هر زمان که فرآیند پخت نیاز به ضربه داشته باشد، از آن استفاده کند. این ماده افزودنی ممکن است به کارگر بتن‌ساز اجازه دهد تا قالب‌ها را زودتر حذف کند، زودتر به سطح بتنی برود و حتی گاهی اوقات بارها را زودتر بر روی آن وارد کند، مانند زمانی که ترافیک پا را به سمت وصله هدایت می‌کند.

انواع افزودنی های تسریع کننده

1.    کلرید کلسیم

2.    فرمت کلسیم

3.    تری اتانول آمین

4.    تیوسیانات سدیم

5.    نیترات کلسیم

6.    سدیم کلرید

7.    سولفات سدیم

8.    هیدروکسید سدیم

9.    کربنات سدیم

10.سولفات پتاسیم

11.پتاسیم هیدروکسید

کاربردهای اصلی افزودنی های تسریع کننده بتن

·       این افزودنی ها برای بتن ریزی در شرایط زمستانی مناسب هستند

·       در طول هر کار تعمیر اضطراری

·       در صورت حذف زود هنگام قالب

معایب تسریع افزودنی های بتن

·       انقباض خشک شدن را افزایش داده است

·       مقاومت در برابر حمله سولفات را کاهش می دهد

·       CaCl2 خطر بالای خوردگی فولاد - در بتن مسلح مجاز نیست

·       گرانتر و موثرتر است